Op 28 mei 1994 fietsten we door Rotterdam. De kinderen telden gele balonnen en ik werd steeds enthousiaster bij het zien van weer een straat waar Rotterdammers langs bijna ieder huis de stoeptegels hadden gelicht om bloemen of struikjes te planten. Waar mensen in groepjes lantaarnpalen stonden te verven. Waar in overleg gezamenlijk werd vormgegeven aan de gemeenschappelijke omgeving. Waar feest werd gevierd. Jurriaan Kamp | 19 maart/april 1998 issue Opzoomeren werd die dag - Opzoomerdag - een werkwoord voor vele Rotterdamse straten en buurten. Dat opzoomeren - in de Rotterdamse zusterstad Baltimore spreekt men tegenwoordig van upzooming - liet zien dat mensen ook zonder ingewikkelde structuren en ambtenaren in functie hun leven gemeenschappelijk kunnen organiseren. De democratie werkte die dag naar ieders tevredenheid op het niveau van de straat. Ik moest aan de Opzoomerdag terugdenken toen ik vlak voor het ter perse gaan van dit nummer de oproepkaart voor de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen in de bus kreeg. De presentatie van de \'echte\' democratie steekt wel schril af bij het feest van de Opzoomerdag. Geen gele ballonnen en vrolijke uitnodigende posters, maar een uiterst zakelijk zwartwit gedrukt kaartje met zo\'n uit een wetboek overgeschreven tekst. Niks u mag weer en wij