De duurzame ambities van ProRail. Max Christern | 117 juni 2009 issue De hal van het Centraal Station van Utrecht biedt het bewijs. Wie daar een paar minuten kijkt naar de stroom voetgangers die langsloopt, elke dag weer, ziet constant beweging. En uit de beweging van al die tienduizenden op weg naar trein, werk, winkel of huis is energie te halen. ‘Net als uit een vloer vol dansende mensen’, zegt Bianca Mulder. Mulder is consultant bij Lloyd’s Register Rail, een dochter van de befaamde Britse schepenclassificeerder, die anno 2009 ook adviseert op het terrein van rails en treinen. Met een groep collega’s boog zij zich eind vorig jaar over de prijsvraag van een van haar belangrijkste klanten, ProRail. Deze Nederlandse railinfrabeheerder roept elke twee jaar zijn professionele omgeving via die prijsvraag op tot innovatieve ideeën. Dit jaar heeft de prijsvraag duurzaamheid als thema en staat hij in het teken van CO2-reductie. ‘We vroegen ons af waarom er nog geen gebruik wordt gemaakt van al die menselijke energie op de stations en perrons’, vertelt Mulder, een in Enschede geschoolde werktuigbouwkundige. ‘Als je al die mensen bij het betreden van de stationshal over een energieopwekkende vloer laat lopen, genereer je relatief makkelijk