Het verschil tussen arm en rijk wordt groter. Is dat erg? In de Verenigde Staten ontvangt de rijkste 20 procent ongeveer de helft van het nationaal inkomen. De armste 20 procent moet het doen met 5 procent van de waarde van de economie. In veel landen, waaronder China, India en Brazilië, groeit de inkomenskloof tussen arm en rijk. De 85 rijkste miljardairs bezitten meer dan de armste 3,5 miljard wereldbewoners. Ongelijkheid was een van de belangrijkste thema’s van Occupy: activisten afficheerden zich als de ‘99 procent’ die zich keerde tegen de superrijken op de topposities van multinationals. Een kwestie van het allerhoogste belang: zo verwees de Amerikaanse president Obama naar ongelijkheid in zijn State of the Union, begin dit jaar. Ach, Karl Marx had ons al gewaarschuwd... Ongelijkheid, zo blijkt, valt op veel manieren te berekenen. Tellen vermogenswinsten en winstuitkeringen wel of niet mee? Maar hoe je ook naar de cijfers kijkt, het blijkt dat de groeiende ongelijkheid met name wordt veroorzaakt door het verschil tussen de rijkste 1 procent – en vooral de allerrijkste 0,1 procent – ten opzichte van de rest van de samenleving. In deze laag van de samenleving komt het inkomen niet zozeer uit salarissen, maar