Robin Fasano | 141 november 2011 Op een winterse februariochtend pakte Fahim Qubain de telefoon om de schrijver te bellen van een artikel dat hij net had gelezen. De telefoon werd opgenomen door Geraldine Brooks, correspondente voor het Midden-Oosten. Ze had voor The Washington Post Magazine een artikel geschreven over een Palestijnse tiener met wie ze in de loop der jaren bevriend was geraakt. Toen ze de jongen leerde kennen, woonde hij in een overvolle bouwval in een straat vol rotzooi. Hij droomde ervan arts te worden, maar had geen geld. Brooks besloot uiteindelijk de studie voor hem te betalen en hij studeerde cum laude af. Dit verhaal was voor Qubain reden om in actie te komen. Als gepensioneerd docent wilde hij andere Palestijnen ook de kans bieden om te studeren. ‘Ik zei tegen mezelf: “Als ik met mijn geweten in het reine wil komen, moet ik iets doen”,’ vertelt Qubain. Daarom richtte Qubain samen met zijn vrouw Nancy en journaliste Brooks The Hope Fund op, dat zich richt op gebieden met de grootste armoede: vluchtelingenkampen. Het fonds in Washington bestaat nu tien jaar en heeft zesenveertig beurzen verstrekt aan Palestijnse vluchtelingen uit Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Libanon. Via