Muziekbesprekingen Ton Maas | 8 mei/juni 1996 issue Rabih Abou-Khalil: Arabian Waltz (Enja) De in Duitsland woonachtige Libanees Rabih Abou-Khalil bouwt al jaren aan een oeuvre dat in zíjn ogen een logisch vervolg is op de Arabische muziektraditie maar dat door velen tot de jazz wordt gerekend, aangezien hij zich telkens weer omringt met musici die op dat gebied hun sporen hebben verdiend. Zijn werkwijze is nogal onorthodox omdat hij vooral zoekt naar muzikale persoonlijkheden en niet naar specifieke instrumenten, zodat zijn platen soms een onwaarschijnlijke bezetting hebben. Op The Sultan\'s Picnic - bijvoorbeeld - horen we naast de aoud (ofwel Arabische luit - Rabih\'s eigen instrument) trompet, saxofoon, tuba, mondharmonika, basgitaar, drums, conga\'s en percussie. Dat lijkt \'op papier\' misschien een krankzinnige onderneming maar bij nadere beluistering blijkt het een grensverleggend avontuur. Hetzelfde geldt voor Rabih\'s nieuwste album: Arabian Waltz. Meer dan ooit profileert hij zich hier als componist, aangezien de partijen voor het Balanescu Quartet daadwerkelijk moesten worden uitgeschreven. Bij oppervlakkige beluistering klinkt de muziek misschien zelfs \'traditioneler\' dan eerdere platen maar wie er even voor gaat zitten, raakt al snel in de ban van het fantastische samenspel tussen aoud, strijkkwartet, percussie en tuba. Arabian Waltz is afwisselend statig en opzwepend en de Arabische ritmiek - met zijn exotische maatsoorten - zorgt voor vele verrassingen. Trouw aan