Omgaan met angst

Een mens lijdt dikwijls ’t meest

Door ’t lijden dat hij vreest

Doch dat nooit op komt dagen.

Zo heeft hij meer te dragen

Dan God te dragen geeft.

Dit versje is er bij veel mensen met de paplepel ingegoten. We weten nog steeds niet wie het heeft geschreven; Revius, Beets, Da Costa?

Vooral de eerste twee regels komen vaak voor als tegeltjeswijsheid. Maar die derde regel is minstens zo belangrijk. We maken onszelf soms gek van angst voor ‘lijden’ dat uiteindelijk niet komt.

Het lijkt op het eerste gezicht een wenselijk scenario, om nooit meer bang te hoeven zijn. Als kind kroop je diep onder de dekens of hield je jouw favoriete knuffel extra stevig tegen je aan. Bijvoorbeeld als je een te griezelige film had gezien of een eng verhaal had gehoord. Wat zou het dan fijn zijn geweest om te weten dat bang zijn nergens voor nodig was.

Omgaan met angst is een vaardigheid waar je als volwassene veel aan kunt hebben. De verhalen op de volgende pagina’s laten dat zien. Het begint met het accepteren van het feit dat bang zijn – met mate – bij het leven hoort. Net zoals blijdschap en verbinding. Kortom, het lijden hoef je niet te vrezen. Als het komt, dan komt het. Tot die tijd is optimisme de beste remedie. En daarna trouwens ook.