Ode aan Orion

Willem Beekman 035 november / december 20002000
Sterren lezen aan de winterhemel. Willem Beekman | 35 november/december 2000 issue \'Kom, laten we sterren gaan kijken!\' Jassen gaan aan, het licht gaat uit, de ogen wennen aan het donker in de achtertuin. Het is koud en helder en boven ons schitteren duizenden sterren. Ineens de heldere flits van een vallende ster, een stofje van steen dat verbrandt in de atmosfeer en een damp van ijzer achterlaat. Kijk, daar beweegt een ster langs de hemel, en daar nog een. Het zijn satellieten, die verraderlijk lijken op sterren, maar door hun gestage beweging aangeven veel dichter bij ons te staan dan de oneindige verre punten in het hemelruim. De blik gaat naar het zuiden en blijft rusten op een reusachtige groep lichtpunten: het is Orion, de mooiste van alle sterrenbeelden. In het midden zie je duidelijk de drie op een rijtje liggende sterren van zijn gordel, die ook wel de Drie Koningen heten. Nog even iets beter kijken, want ik meen toch nog iets te zien onder die gordel. Ja, het is een vlekje van licht, onregelmatig van vorm: de nevel van Orion, geboorteplaats van nieuwe sterren. En die knalheldere blauwwitte ster links van Orion? Dat is Sirius, de helderste

Het volledige artikel lezen?

Geen abonnee, maar wil je wel artikelen lezen? Geen probleem. Je kunt losse artikelen kopen via Uhmi. Uhmi is een nieuwe manier om snel en veilig te betalen voor artikelen en direct verder te lezen. Probeer het nu uit en krijg een euro gratis.

Lees met Uhmi voor €0,25 Word Abonnee Log in

Reacties

Geef een reactie