150 oktober 2012 Studiehulp Hopeloos. Zo voelde Olivier Nyirubugara zich toen hij in 2004 in Nederland arriveerde. Sinds het uitbreken van de genocide in Rwanda, tien jaar eerder, was Nyirubugara op de vlucht geweest. Nu was hij eindelijk veilig, maar kreeg hij geen werkvergunning. ‘Mijn wereld stortte in’, blikt Nyirubugara (35) terug. ‘Waarom mag een gezonde man met intellectuele -bagage en ambitie niet werken?’ In de Centraal Afrikaanse Republiek had Nyirubugara Engels gestudeerd en als journalist gewerkt, maar in zijn nieuwe thuisland zag het ernaar uit dat hij kok of timmerman zou worden. Gelukkig ontdekte Nyirubugara dat hij aanspraak kon maken op een studiebeurs en schreef zich in voor de masteropleiding Digital Media Studies aan de Universiteit van Leiden. Voor zijn studie had hij een computer nodig, maar die kon hij onmogelijk betalen. Hij klopte aan bij de stichting voor vluchtelingstudenten UAF (Universitair Asiel Fonds), die de Rwandees geld leende voor een computer. ‘Hun hulp is heel belangrijk voor me geweest’, zegt Nyirubugara. ‘Vooral de morele steun gaf me hoop.’ De Rwandees is één van de duizenden hoger -opgeleide vluchtelingen die het UAF de afgelopen zestig jaar heeft geholpen bij het opbouwen van een nieuw bestaan in -Nederland. De stichting