Twee studentes maakten het leven van gehandicapte kinderen in Bangladesh aangenamer. 148 juli/augustus 2012 Shusal, een verstandelijk en lichamelijk gehandicapte jongen, bracht zijn dagen door op een plastic zeil in een tehuis in Baniajuri in Bangladesh. Omdat hij incontinent is, lag hij vaak urenlang in een smerige broek op het zeil. Voor hem en zijn lotgenoten ontwierpen twee Nederlandse studentes industrieel ontwerpen een duurzame luier in een stoere basketbalbroek. Die broek heeft ritsen aan de zijkant, waardoor verschonen een stuk eenvoudiger wordt. Eerder werd Shusal twee keer per dag verschoond: \'s middags en \'s avonds voor het slapen gaan. \'Dat was veel en tijdrovend werk\', vertelt Aylin Groenewoud, die aan de Technische Universiteit Eindhoven studeert. \'Twee vrouwen tilden hem naar de douche, maakten zijn luier los en wasten hem. Zij moesten ook nog koken en voor zeven anderen -zorgen in het tehuis. Niet zo vreemd dat ze het maar twee keer konden doen. Nu hoeft Shusal niet meer verplaatst te worden. Dat bespaart veel tijd, zodat hij vaker verschoond wordt\'. Stichting Niketan, een organisatie die in Bangladesh gehandicapte kinderen helpt en het tehuis heeft opgericht, vroeg de studentes de luier te ontwerpen. Ze verbleven daarvoor drie maanden in het tehuis,-