Ton Maas | 127 juni 2010 Soms hebben we de hulp van een vreemdeling met zijn onbevooroordeelde blik nodig om de waarde van het kleine te kunnen waarderen. Daarom is het fijn dat muzikanten Wilma Paalman en Marcel van der Schot, schijfster Alejandra Slutzky en fotograaf Jan Kees Helms in Nederland wonende vluchtelingen bezochten, op zoek naar verse taal. In samenwerking met dichters uit de Balkan, het Midden—Oosten, Latijns—Amerika en Afrika ontstond zo het gelijknamige boek met teksten, foto’s en (door middel van de bijgevoegde cd) toonzettingen. In veel gevallen gaat het om in de eigen taal voorgedragen gedichten, die dan in vertaling worden gezongen of in druk ‘ondertiteld’. Een enkele keer worden daadwerkelijk eerste schreden in het Nederlands gezet, zoals door de Iraanse Mahsa Attai, die haar gedicht De liefde eerst in gedecideerd Farsi en vervolgens in onzeker Nederlands declameert. Elk gedicht krijgt een eigen muzikale omlijsting, gecomponeerd door Paalman en Van der Schot en uitgevoerd door hen beiden, met een wisselende groep gastmusici. Accordeon, cello, piano en viool domineren het klankbeeld, maar de trombone en tuba van Patrick Votrian zorgen voor markante accenten. De muziek is eigenzinnig, bij vlagen theatraal, maar soms ook schrijnend intiem. Qua karakter beweegt