Ton Maas | 129 september 2010 issue De titel van deze cd klinkt als een mantra. Je hoort het Serafina Steer bijna voor zich uit mompelen, zichzelf voorhoudend dat het niet erg is om telkens nieuwe wegen in te slaan. Steer (Londen, 1982) is een zangeres en harpiste met een duidelijke folkinslag die wel wordt vergeleken met de Amerikaanse nu-folkdiva Joanna Newsom. Dat heeft me er een tijdlang van weerhouden om Steer eens te beluisteren, want Newsom heeft mij nimmer kunnen bekoren, vooral vanwege het pompeuze en pretentieuze karakter van haar werk. Steer daarentegen blijkt juist een meesteres van het kleine. Haar minimalisme en ragfijne klankpalet doen bij vlagen denken aan het helaas zeer kleine oeuvre van de Noorse singer-songwriter Anja Garbarek (zie Ode 47). Change is Good Change is Good klinkt alsof het album in Steers huiskamer is opgenomen, zo intiem is het klankbeeld. Alles draait om het understated stemgeluid van Steer en haar spaarzame getokkel op de Keltische harp, af en toe voorzien van een decor van elektronisch opgewekte geluiden en bijdragen van enkele gastartiesten. Een daarvan is de in Britse jazzkringen zeer gewaardeerde slagwerker Seb Rochford, bekend van hippe groepen als Polar Bear en Acoustic Ladyland. Steer