149 september 2012 In zijn boek Confessions of a microfinance heretic onthult Engelsman Hugh Sinclair de misstanden die hij ontdekte tijdens zijn werk als adviseur bij diverse microfinancieringsinstellingen over de hele wereld. Wat is er mis met microkrediet? ‘Het idee om arme mensen te helpen met een kleine startlening is op zich goed. Maar het afgelopen decennium is het doel steeds meer verschoven van liefdadigheid naar winst maken. Fondsen werken samen met onbetrouwbare partijen die veel te hoge rentes vragen en mensen intimideren om hun leningen terug te betalen. Soms worden kinderen aan het werk gezet en vrouwen in de prostitutie gedwongen. In India hebben tientallen vrouwen zelfmoord gepleegd.’ Maar dankzij microkrediet kunnen arme mensen toch ontsnappen aan de armoede? ‘Uit wetenschappelijke studies blijkt dat microfinanciering vrijwel geen positief effect heeft. Sterker, veel mensen zijn juist slechter af, bijvoorbeeld doordat ze nieuwe leningen moeten afsluiten om oude terug te betalen. Bovendien: niet iedereen is ondernemer. Misschien wel 90 procent van de kredieten wordt niet gebruikt voor een bedrijfje, maar voor consumptie.’ Heeft microfinanciering helemaal afgedaan, volgens u? ‘Dat niet. Ik blijf optimistisch. Er zijn in de sector goede, ethisch verantwoorde mensen die het leven van de armen in ontwikkelingslanden echt