Op mijn zoektocht naar het geheim van water (zie deze Ode) begreep ik ineens weer beter hoe het allemaal in elkaar zit. Tijn Touber | 32 mei/juni 2000 issue Het blijkt namelijk dat water - als het zijn natuurlijke verloop heeft - een zeer hoge energetische frequentie bezit. Dit hoge trillingsgetal maakt het water vitaal, vol levenskracht. Wanneer we water echter in rechte pijpleidingen dwingen, er allerlei chemicaliën aan toevoegen en het bewaren in bassins zonder enige beweging, dan verliest het water zijn levensenergie. De parallel naar het menszijn is niet moeilijk te leggen. Maar water blijkt in zijn oorspronkelijke staat hersteld te kunnen worden. De Oostenrijkse natuurwetenschapper Johann Grander haalt water uit bronnen die vijfhonderd meter onder de grond zijn gelegen. Dit water wordt vervolgens door middel van krachtige magneten ingestraald. Vervolgens stopt Grander dit hoogfrequente water in apparaatjes die wij thuis op de kraan kunnen aansluiten. Wanneer ons overleden kraanwater langs het levenskrachtige Granderwater stroomt, dan \'herinnert\' het zich weer hoe vitaal het ook al weer was. Water blijkt namelijk een geheugen te bezitten. De blauwdruk van de oorspronkelijke vitaliteit ligt in het geheugen opgeslagen. Al wat er voor nodig is om weer in deze oorspronkelijke toestand te