144 maart 2012   Meer dan blauwe ogen Follow me down Sarah Jarosz Sugar Hill/Munich)   Is het rijtje  studiomuzikanten dat op de plaat van een onbekende -artiest vermeld staat een betrouwbare indicatie van de kwaliteit? Van de namen die opduiken in de hoestekst van Follow me down, een cd van de twintigjarige Amerikaanse zangeres -Sarah Jarosz, springt die van Chris Thile meteen in het oog. Deze uiterst getalenteerde mandolinespeler, zanger en componist werkt weliswaar graag samen, maar nooit zie je hem als een van vele gastmusici. Ook de rest van het rijtje is eigenlijk best indrukwekkend: banjovirtuoos Béla Fleck is van de partij, net als meesterbassist Edgar Meyer, slide-gitaarwonder Jerry Douglas en -zangeres Shawn Colvin. De eerste maten van het openingsnummer Run away maken al meteen duidelijk waar deze artiesten voor vielen: behalve prachtige blauwe ogen beschikt Jarosz over de gave om de stijlkamer van de Amerikaanse rootsmuziek om te -bouwen tot een eigenzinnig en -bovendien -volstrekt origineel idioom. Alleen al de manier waarop banjo en -elektrische -gitaar worden gecombineerd, is een -geniale vondst. En zo gaat het elf -nummers lang door. Bijna alles schreef ze zelf en twee liedjes eigende ze zichzelf op -onnavolgbare wijze toe, waaronder het