De kiem voor de volgende ecologische en sociale revolutie is al gelegd in de regenwouden van Zuid-Amerika Jay Walljasper | 94 maart 2007 issue Ons bootje schommelt over de onvoorstelbaar brede Amazone, buigt af naar een snelstromende zijrivier met de kleur van chocolademelk en draait ten slotte een stroom op naar het hart van het regenwoud. In de bomen boven ons klimmen apen, terwijl de motorboot steeds langzamer voort tuft tot het stroompje te nauw wordt om door te varen. Hier wonen José Luiz de Oliveira en zijn 17-jarige zoon Alex op een boerderijtje, waar je overal het fluiten van vogels en het tropische zoemen van insecten hoort. In de koele modder onder hun steiger stoeien varkentjes en lopen eenden in ganzenpas. De boottocht is in veel opzichten een reis naar het verleden. Afgezien van de zonnige open plek rond het huis is het bos hier grotendeels onaangetast. De familie De Oliveira leeft zoals de mensen hier eeuwenlang hebben geleefd: ze leven van het land, de rivier en hun dieren. Het is een betoverend oord, mits je eenmaal aan de muggen bent gewend. Maar de schoonheid en stilte leiden hier niet tot welvaart. Het huisje heeft geen elektriciteit, telefoon of