Gordon Hempton verdedigt de geluiden van de stilte – tot op de vierkante centimeter in het Olympic National Park, in het noordwesten van Amerika. Diane Daniel | 108 augustus 2008 Ik hoor het tsjilpen van een vogel in de verte en verwacht dat mijn officieuze parkgids de naam zal noemen van een van de dierlijke bewoners van het Olympic National Park, zoals hij dat eerder deed bij de roep van een wapiti. ‘Een indringer’, fluistert hij op ernstige toon. Als Hempton een draagbare geluidsmeter uit zijn koerierstas haalt, besef ik dat het geen vogelzang is, maar het gebrom van een vliegtuig ver weg dat zijn aandacht heeft getrokken. Het binnengedrongen geluid, vertelt hij, is twee keer zo hard als het geluid van de natuur. Maar, zegt hij: ‘Ik ga er niets aan doen; het valt niet binnen de One Square Inch.’ Hempton heeft het over onze bestemming en zijn levenswerk, een minuscuul stukje grond in het noordwesten van de staat Washington, dat hij One Square Inch of Silence heeft gedoopt. (Een vierkante inch is tweeënhalve vierkante centimeter.) De plek, die Hempton heeft verklaard tot ‘het stilste plekje in de Verenigde Staten’, wordt gemarkeerd door een rossige steen en een ‘Pot