Ontdekkingsreiziger: dat wilde ik als kind graag worden. Het is er niet van gekomen. In ieder geval niet als beroep. Ik ging met vrouw en kinderen kamperen in Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Engeland en Wales. Net als zovelen. Ik genoot van de bergen, de bossen en de natuur. Maar wildernis kon het niet genoemd worden. Dat veranderde in 2003. Ik was 52 jaar en maakte voor de eerste keer een trektocht door de wildernis van Alaska, samen met een Nederlandse vriend en twee vrienden uit Finland. Het heeft mijn leven veranderd. Ik kwam erachter dat lichamelijke inspanningen in afgelegen streken een louterende werking op mij hadden. Vanaf dat moment trok ik ieder jaar met mijn rugzak de wildernis in. Op ontdekkingsreis, te voet of met een kano. Alaska, Nepal, Ladakh, Russisch Karelia, Fins Lapland, Zweden. Ontdekkingsreiziger, mijn droom kwam uit Waar ik als kind van droomde kwam uit. Ik was een ontdekkingsreiziger en ontdekte prachtige streken in de wildernis. Weliswaar niet als eerste, maar wat geeft het. Al die avonturen hebben me veel gebracht. Ondanks de lichamelijke inspanningen in hitte, kou of hoogte vond ik de rust, als tegenhanger van mijn hectische baan bij een grote woningcorporatie. Mijn ervaringen staan in het