India, Delhi, Save the Children “Ik vind het fijner hier in de sloppenwijk. Hier weet ik tenminste zeker dat ik elke dag lekker eten krijg. Dat was op het platteland wel anders...” Aan het woord is de 9-jarige Ronak. Ze is met haar familie ongeveer 5 maanden geleden van het platteland naar deze sloppenwijk van Delhi verhuist. Een sloppenwijk waar mensen de paar vierkante meter die ze hebben altijd met anderen moeten delen. Een wijk waar veel ziektes zijn, die is gebouwd midden tussen het vuilnis en waar het verschrikkelijk stinkt. Dat dit met open riolen bezaaide doolhof vol vliegen, ratten en ander ongedierte een stap vooruit is voor dit meisje van 9 jaar, we kunnen het ons haast niet voorstellen. Toch blijven de sloppenwijken door de snelle urbanisatie groeien. Op het platteland zijn de kansen die mensen hebben schijnbaar nog kleiner dan hier in de krochten van Delhi. De kleine hutjes zijn kriskras op elkaar gestapeld en soms rijzen de krotten wel vier etages hoog. En waar mensen zijn is leven, zo merken we ook nu weer als we door de verschillende wijken dwalen. Ze schilderen hun huizen in opvallende kleuren en komen samen om te buurten terwijl de