Marco Visscher | 131 november 2010 issue Wat moet een intelligente optimist die de wereld wil veranderen met een boek dat het pessimisme verheerlijkt, geschreven door een filosoof die bekendstaat om zijn ultraconservatieve opvattingen over onderwerpen als feminisme en homoseksualiteit? Inderdaad gaan de nodige nekharen overeind staan bij het lezen van het provocatieve Het nut van pessimisme, maar Roger Scruton verdient het wel degelijk gelezen te worden, al was het maar omdat intelligent optimisme alle mogelijke middelen, inclusief pessimisme, moet overwegen om problemen op te lossen. Scruton twijfelt aan de mogelijkheden om ons lot aanmerkelijk te verbeteren door middel van een groots opgezet plan. Hij maant ons aan om onze aspiraties naar beneden bij te stellen, als erkenning van het feit dat de mens feilbaar is. En feilbaar is zeker de optimist die een utopische toekomst nastreeft, meent Scruton. Immers, diens idealen hebben geleid tot menselijke drama’s die ontstaan wanneer een mensenmassa dronken wordt van valse hoop. Onder de daders bevinden zich communisten en nazi’s, maar ook moslimterroristen, milieuactivisten en bureaucraten van de Europese Unie. Allemaal zouden ze hun moralistische wereldvisie het liefst opleggen aan de hele mensheid, desnoods met geweld. Het gevolg: verdraaiing van de waarheid en inperking van