Overal in de wereld loert gevaar. Daarom kunnen we maar beter geen risico’s nemen. Dat is de verstikkende boodschap van onze ‘cultuur van angst’, die we moeten afwijzen. DOOR FRANK FUREDI Als socioloog raakte ik geïnteresseerd in angst toen mijn zoon werd geboren, twintig jaar geleden. Ik was erg bezorgd, zoals alle ouders. Zou onze baby wel gezond zijn? Zou het wel goed gaan met mijn vrouw? Zou mijn leven op z’n kop komen te staan? In het ziekenhuis werd ik na de geboorte apart genomen door een verpleegster die tegen me zei: ‘Meneer Furedi, ik heb goed nieuws voor u.’ Ik dacht dat ze zou zeggen dat we een prachtige, kerngezonde baby hadden, of dat onze baby zo slim was dat ie de volgende Einstein zou worden. Maar dat zei ze niet. Ze zei: ‘U hoeft zich geen zorgen te maken, want we hebben uw baby een armband gegeven, zodat u uw kind nooit kunt kwijtraken en niet zal worden ontvoerd.’ Huh? Ontvoerd? Ik was volkomen verbaasd. Wij wonen in een klein, vreedzaam dorp in Kent in zuidelijk Engeland en het laatste waar ik aan had gedacht was dat onze baby wel eens zou kunnen worden gekidnapt. Misschien was