146 mei 2012  Zonlicht doet er acht minuten en negentien seconden over om de aarde te bereiken. Uit die gedachte ontstond de naam van Eight19, een Engels bedrijf dat zonne elektriciteit wil verspreiden in de Derde Wereld. Het heeft hiervoor een onorthodoxe manier bedacht. Gebruikers hoeven geen zonnepanelen aan te schaffen. Die kosten namelijk zo’n vijftig tot zestig euro, en dat is voor de meeste gezinnen te veel. Nee, ze betalen zoals ze gewend zijn voor brandstof: per dag of per week, via een pay as you go systeem. Dat systeem werkt als volgt: gebruikers krijgen een zonnepaneel, een batterij, connectoren om verschillende mobiele telefoons op te laden en twee ledlampen. De batterij laadt overdag op en kan ’s avonds en ’s nachts twee kamers verlichten en een mobiele telefoon opladen. Cruciaal onderdeel van het systeem is een geel kastje met cijfertoetsen, dat aan de muur wordt gespijkerd. De kabels van het zonnepaneel op het dak lopen via dat kastje naar de batterij. Gebruikers kopen een kraskaart met een eenmalige code, net zoals ze belminuten voor hun mobiele telefoon kopen. Toetsen ze de code in op het gele kastje, dan levert het paneel voor een dag of een week elektriciteit.