Claudia Pietryga blogt over haar zoektocht naar duurzame cosmetica en andere mooie producten voor je lijf. Vandaag: een lijstje met vijf bekende eco-labels. Helaas zijn er maar weinig regels op het gebied van natuurcosmetica. Zodra er één druppeltje van een natuurlijk ingrediënt in een product zit mag de fabrikant er al een sticker ‘natuurlijk’ op plakken. Niet eerlijk en zelfs misleidend. Gelukkig zijn er op dat gebied organisaties die eco-certificaten uitgeven en merken controleren. BDIH: de in 1951 opgerichte Bond Duitse Industrie en Handelsonderneming voor medicinale producten, reformwaren, voedingssupplementen en lichaamsverzorging ontwikkelde in 1996 de federatierichtlijn ‘Gecontroleerde Natuurcosmetica’. Op basis van deze richtlijn controleert een onafhankelijk instituut twee keer per jaar cosmetica op grondstoffen en bereiding. Alleen fabrikanten die door deze controle heen komen krijgen het keurmerk BDIH of mogen die behouden. Ingrediënten die zijn toegestaan zijn bijvoorbeeld plantaardige oliën, kruidenextracten, bloemenwater en etherische oliën uit gecontroleerde biologische teelt. Daarnaast vormen de milieuvriendelijkheid van het product, de afbreekbaarheid van de grondstoffen en het inzetten van recyclebare verpakkingen belangrijke uitgangspunten. Kritiek op deze organisatie is er ook. Zo zou het BDIH niet streng genoeg zijn en ook natuurlijke ingrediënten accepteren die allergieën kunnen veroorzaken, zoals wolvet, propolis en perubalsum (bron: natuurlijke-huiderzorging.nl).