Micro-organismen lijken een nieuw hoofdstuk in te luiden voor de aanpak van voedsel- en milieuproblemen. Voor Ode reisde Marco Visscher door Thailand waar landbouw, visserij en veehouderij profiteren van een natuurlijk middel dat wonderen kan verrichten. Marco Visscher | 53 februari 2003 issue Kijk, Kajornvit Yongyut heeft het uitgetekend op papier. Vijftien jaar lang heeft hij dagelijks tweehonderd kilo champignons geteeld. Sinds zeven jaar is dat vijfentwintig procent méér, met uitschieters naar driehonderd kilo per dag. Zelfde kwekerij, zelfde oppervlakte, nog altijd zet hij dagelijks evenveel zakken met compost voor champignons uit. Rara, hoe kan dat? Yongyut kan niet wachten zelf het antwoord te geven. Alsof hij een magische toverformule uitspreekt, zegt hij: \'EM\', kort voor \'effectieve micro-organismen\'. Yongyut leunt triomfantelijk achterover… en lijkt heel even teleurgesteld dat zijn bezoek uit Europa het antwoord eigenlijk al wist. Maar niet getreurd. Hup, naar de schuur. Daar liggen in stellages duizenden \'bedden\' met zaagsel van rubberbomen, vermengd met onder meer kalk en gips, te rijpen tot de champignons geplukt kunnen worden. Dit is de schuur waar Yongyut jarenlang chemicaliën sproeide, soms verschillende keren per dag. Het gif moest vliegen en andere insecten verdelgen, maar zelden waren ze écht verdwenen. In de schuur