Landbouw is een miljardenindustrie geworden. Overal zien boeren zich gedwongen het platteland te verruilen voor de drukke stad. Volgens Prins Charles beroven we onszelf daarmee van de ‘hoeksteen van onze beschaving’. Prins Charles | 76 mei 2005 issue Landbouw is niet alleen de oudste productiemethode van de mens, maar ook de belangrijkste. Zij is de bron van werkgelegenheid op het platteland en de hoeksteen van onze cultuur, zelfs van onze beschaving. Dit is niet zomaar een romantisch beeld uit het verleden: van de 4 miljard mensen die in ontwikkelingsgebieden leven, werkt ongeveer zestig procent op het land. Dus als ik lees over de ‘toekomstperspectieven’ die thans worden besproken in Andhra Pradesh, een deelstaat in India, en die erop zijn gericht om de lokale, traditionele landbouweconomie om te vormen tot een ‘krachtcentrale’ van hoogtechnologische agrarische industrie – wat neerkomt op monoculturen, kunstmest, chemische bestrijdingsmiddelen en genetische modificatie – dan zinkt mij het hart in de schoenen. Het element dat altijd ontbreekt bij dergelijke grootse plannen is een bestendig inkomen voor de mensen. De landen in ontwikkeling hebben hoe dan ook één hulpbron in overvloed: mensen. Waarom zouden we dan landbouwtechnieken steunen die dit pluspunt negeren en bijdragen aan meer ellende en