Juist aids vraagt om een gesprek tussen verschillende meningen. Jurriaan Kamp | 28 september/oktober 1999 issue Met het uitvoerige artikel over aids in het vorige nummer heeft Ode menige gevoelige snaar geraakt. Dat is begrijpelijk. Er is sprake van een ernstige ziekte die veel levens (heeft) verwoest en die veel verdriet heeft veroorzaakt. Met zulke gevoelens mag je nooit lichtzinnig omgaan. Wij hebben geen enkele lezer willen beledigen of veroordelen om welke reden dan ook. Natuurlijk spreekt uit ons artikel geen moreel standpunt. Geen oordeel over wijzen en keuzen van leven. Gelukkig leven wij in een wereld waarin mensen vrij zijn om naar eigen wens en overtuiging hun leven in te richten. Dat grote goed stond op geen enkele manier ter discussie in ons artikel. Ik kan mij voorstellen, dat lezers - gezien de emoties omtrent het onderwerp aids - hebben gemeend morele standpunten te ontdekken. Maar die beleving betekent niet, dat er zulke vingerwijzingen in het artikel staan. Het was en is een wetenschappelijk debat. Na maandenlang onderzoek - tijd die de dagelijkse journalistiek zich zelden kan veroorloven - was er voor ons geen andere conclusie mogelijk dan dat de heersende hypothese rondom aids vele, belangrijke vragen niet beantwoordt.