De verzekeringsmaatschappijen zijn nog niet zover, dat ze investeren in het voorkomen van ziekte. Roy Martina | 33 juli/augustus 2000 issue Mevrouw Peters (48), moeder van drie kinderen in de leeftijd van twaalf tot achttien, had al heel wat antibioticakuren achter de rug voor een steeds terugkerende infectie van haar rechteroog, die zes jaar geleden was begonnen. De antibiotica hadden haar darmflora vernietigd, waardoor ze leed aan schimmelinfecties in de darm. Ze was constant moe. Ze had verschillende alternatieve therapieën geprobeerd, waaronder homeopathie, acupunctuur, reiki en iriscopie. Ze gebruikte nu al drie jaar een zogenoemde \'candidadieet\': ze mocht geen gist, suiker, melk en geraffineerde koolhydraten. Verder had ze bij een orthomoleculaire deskundige - iemand die met vitamines werkt als therapie - voor duizenden guldens geslikt aan vitamines en aminozuren zonder resultaat. Toen kwam ze bij mij. Ik legde haar uit, dat we in onze Misoma-kliniek voor second opinion eerst een grondig onderzoek doen naar de mogelijke oorzaken van een kwaal. Met de methode van neuro emotionele integratie (NEI) testen we of er blokkades zijn van de genezing op emotioneel niveau. En met behulp van elektro-diagnostiek meten we de energieën van het lichaam. Aan de hand hiervan kunnen we de kracht