Bodemgrond is net zo’n essentiële natuurlijke hulpbron als lucht en water. Maar in een schrikbarend tempo verliezen we onze gezonde, vruchtbare grond. Ode stuurde een verslaggever op een avontuurlijke rondzwerving om zijn ‘bodemvoetafdruk’ na te gaan en te verminderen. Larry Gallagher | 124 maart 2010 issue Op zijn boerderij in Californië leert John Jeavons een nieuwe generatie hoe ze met de bodem moeten omgaan Bodemgrond is net zo’n essentiële natuurlijke hulpbron als lucht en water. Maar in een schrikbarend tempo verliezen we onze gezonde, vruchtbare grond. Ode stuurde een verslaggever op een avontuurlijke rondzwerving om zijn ‘bodemvoetafdruk’ na te gaan en te verminderen. John Jeavons staat voor de klas van Ecology Action, de experimentele boerderij die hij heeft gevestigd op een berg boven het stadje Willits, in noordelijk Californië, en hij doet iets met appelmoes. Voor iedere lepel appelmoes schept hij theatraal – één voor één – zes eetlepels aarde op, die hij in een andere kom doet. De vijfendertig mensen die uit heel Amerika naar zijn boerderij zijn gekomen voor een rondleiding, krijgen een duidelijke boodschap mee: voor iedere hoeveelheid geconsumeerd voedsel dat met de huidige conventionele landbouwmethoden wordt geproduceerd, gaat maar liefst zes keer zoveel bovengrond verloren. Aangezien