Ana Karadarevic | 125 april/mei 2010 issue Op de Amsterdamse Plusschool krijgen leerlingen veel persoonlijke aandacht. Op het schoolplein van de Amsterdamse Plusschool voetbalt opleidingsmanager Jeroen Klooster met leerlingen. De mbo-opleiding gaat uit van wat de jongeren leuk vinden om te doen: als dat voetballen is, dan wordt er gevoetbald. Maar, zegt Klooster: \'Na twee potjes zeggen ze dat ze iets nuttigs willen doen – zelfs de lastigste leerlingen.\' En lastig zijn ze. Deze opleiding in het centrum van Amsterdam is voor leerlingen die elders zijn weggestuurd. Het zijn jongeren met gedragsproblemen: ze stelen, gebruiken drugs of raken geregeld in gevechten verwikkeld. Tien jaar geleden heerste nog chaos op de Amsterdamse Plusschool, een afdeling van de scholenkoepel Amarantis Onderwijsgroep. Docenten hadden de leerlingen niet onder controle en het ziekteverzuim was opmerkelijk hoog. Er vonden steekpartijen plaats en een keer werd de school in brand gestoken. Toch gelden inmiddels geen speciale veiligheidsmaatregelen. Er is zelfs geen conciërge om de boel in goede banen te leiden. Dat is het gevolg van een nieuwe aanpak, die in 2002 is ingevoerd. Docenten proberen uit te vogelen wat de leerlingen leuk vinden om te doen en zoeken daar vervolgens een opleidingsrichting binnen de school bij: