Als mensen met snelheid tijd besparen, gebruiken ze die om meer afstand te ‘kopen’ . Tijn Touber | 68 juli 2004 issue In een tijd waarin vervoersmiddelen als fietsen, auto’s, treinen en vliegtuigen steeds sneller gaan, zou je verwachten dat je ook sneller bij je bestemming bent. Vreemd genoeg is dat meestal niet het geval, aldus planoloog Torsten Hagerstand van de Zweedse universiteit van Lund. Hij gaat ervan uit dat het leggen van menselijke contacten hét element is waar alle menselijke activiteit om draait. De gemakkelijke bereikbaarheid van mensen en voorzieningen bepaalt veel meer het succes van een vervoerssysteem dan de snelheid van het transportmiddel. En daar ligt het probleem: met de toegenomen snelheid van vervoersmiddelen zijn de dagelijkse voorzieningen verder uit elkaar komen te liggen en moeten we verder reizen om bakker, supermarkt, ziekenhuis of sportclub te bereiken dan – pak ‘m beet – zeventig jaar geleden. Voor een goede baan moet je bereid zijn te pendelen. In plaats van een dagje Amsterdam overwegen we nu een dagje Parijs of Stockholm. Hagerstand concludeert dan ook: wanneer we aan snelheid winnen, wordt deze gebruikt om grotere afstanden af te leggen en niet om extra ritten te maken, zodat we meer