‘Positieve deviaties’ — vernieuwers die de dingen anders doen en tegen alle verwachtingen in slagen — kunnen ons helpen schijnbaar onoverkomelijke problemen op te lossen. Richard Pascale, Jerry Sternin and Monique Sternin | 128 juli/augustus 2010 Door te experimenteren met zaailingen die gedijen in water heeft Rosario Costa Cabral laten zien dat landbouw in de Amazonedelta mogelijk is. In de Amazonedelta van Braziliê worden tegenwoordig voor de markt bestemde gewassen geteeld in getijdengebieden die voorheen als ongeschikt werden beschouwd voor de landbouw. Dat is te danken aan Rosario Costa Cobral, een kleine vrouw met een vastberaden blik. Met haar gezin woont ze in een boerderij aan de oever van de grote modderige rivier. Omdat er op het droge amper genoeg land is om een armzalig bestaan bij elkaar te schrapen, ging ze op zoek naar een manier om de uitgestrekte stroken deltagrond die twee keer per etmaal onderlopen bruikbaar te maken. Cobral zette vraagtekens bij de heersende opvatting dat landbouw en getijdengebieden niet samengaan. Doordat ze het dagelijkse ritme en de seizoenscycli van de Amazone scherp in de gaten hield, viel het haar op dat de contouren van de rivierbodem door het jaar heen relatief stabiel bleven. Hoger gelegen delen