Biohoutskool, afkomstig van verkoolde planten, kan landbouwproductie verhogen en klimaatverandering bestrijden. Andrew Tolve | 127 juni 2010 Experimenten over de hele wereld hebben bodumonderzoeker Johannes Lehmann overtuigd van het nut van biohoutskool. In de zomer van 2002 liet Danny Day, een wetenschapper en ondernemer, zijn assistent weer eens wat houtskool halen. Het lag al een hele tijd achter zijn laboratorium in Blakely, Georgia, in het zuidoosten van de Verenigde Staten. In die periode was Day voor het Amerikaanse ministerie van energie aan het onderzoeken hoe je waterstof kunt halen uit pindadoppen. Het houtskool gebruikte hij vaak om de reactor alvast op te warmen. Toen zijn assistent terugkwam, kwam hij met een merkwaardige mededeling: planten hadden wortel geschoten in de stapel houtskool — onkruid, gras, raapjes zo groot als een honkbal, genoeg om vier vuilniszakken te vullen. Hoe konden er rapen groeien op een stapel houtskool?, dacht Day. Houtskool is gemakkelijk te maken. Je neemt biomassa als hout, bladeren en gemaaid gras, en verkoolt deze in een zuurstofloze omgeving, totdat er niets anders overblijft dan een beetje as en een hoeveelheid koolstof. Die koolstof wordt normaal gesproken weer afgegeven aan de atmosfeer zodra de houtskool wordt verbrand. Maar wanneer je daarentegen