Niemand leert omgaan met verveling. Maar verveling komt steeds weer en leert de waardevolste les van het leven: de les dat we totaal niets betekenen. Omarm uw futiliteit! Joseph Brodsky | 10 september/oktober 1996 issue Een aanzienlijk gedeelte van de tijd wordt in beslag genomen door verveling. Maar er bestaat geen opleiding die op verveling voorbereidt. Een letterenstudie noch de natuurwetenschappen bieden ons colleges \'verveling\'. Ze kunnen hoogstens vertrouwd maken met het verschijnsel door het op te wekken. Maar wat betekent een vluchtige kennismaking met een chronisch ongerief? Het meest eentonige zeurgeluid, afkomstig van een katheder, of het meest scheelmakende studieboek, geschreven in hersenloos Engels, zijn niets vergeleken met de psychologische Sahara die pal in je slaapkamer begint en geen horizon kent. Verveling gaat onder diverse namen door het leven - onvrede, dufheid, gebaande paden, flutzooi, blabla, apathie, lusteloosheid, kraak noch smaak, lethargie, slappe kost - is een gecompliceerd verschijnsel en in grote lijnen een produkt van de herhaling. Je zou daarom denken dat het beste tegengif een voortdurende inventiviteit en oorspronkelijkheid moet zijn. Maar het leven biedt helaas die uitweg niet want het belangrijkste voertuig in het leven is nou net de herhaling. Je kunt hier natuurlijk tegenin brengen