De meeste mensen in de meeste delen van de wereld zoeken het liefst werk in de buurt van de plaats waar ze zijn opgegroeid en willen graag kinderen grootbrengen die dat ook doen Jay Walljasper | 72 december 2004 issue Vorige maand was ik onderweg naar het kantoor van Ode in Rotterdam om deel te nemen aan iets wat voor blanke Amerikanen een vertrouwd ritueel begint te worden: een ontmoeting met Europese neven en nichten. De Walljaspers komen uit Westfalen, een pittoreske streek van boerderijen en bossen in het noordwesten van Duitsland, die me doet denken aan het Amerikaanse middenwesten waar ik woon. De Europese familie verwelkomde me hartelijk met eindeloze hoeveelheden zelfgemaakte hapjes. Ik voelde me een volwaardig familielid, al hebben we niet meer dan een luttele tweeëndertigste deel van onze bloedlijn gemeen. Mijn betovergrootouders Otto en Katharina zijn in 1846 uit Europa vertrokken voor een zware overtocht van drie maanden naar New Orleans. We gingen op een bedevaartstocht naar hun boerderij - althans, het stukje dat er na honderdvijftig jaar van verbouwen nog oorspronkelijk aan is - en naar de nabijgelegen kerk die zij bezochten. Het was er prachtig, een natuurstenen kerk met lindebomen rondom, midden op het