De wetenschapper dacht, dat atomen bij elkaar werden gehouden door de zwaartekracht. Maar een vriendin wist het zeker: \'Het is de liefde die de atomen bij elkaar houdt.\' Tijn Touber | 24 januari/februari 1999 issue Zouden atomen van elkaar houden? Waarom eigenlijk niet? Vanuit de micro-macro-gedachte kan dat heel goed. In de grote mensenwereld blijven we bij elkaar, als we van elkaar houden en scheiden we, als de liefde over is. Waarom zou dat bij atomen anders zijn? Scheiding geeft altijd een hoop rotzooi en narigheid. Bij atomen is dat niet anders. Wie weleens een atoom heeft gesplitst, weet dat dat nogal ingrijpend is. Vanuit micro-macro zie je op grotere schaal - binnen moleculen bijvoorbeeld - dit soort ellende soms ook ontstaan. Dan is er ineens een of ander atoom dat er \'allemaal helemaal niet meer tegen kan\' en zich afsplitst. Heel gevaarlijk! Die atomen willen dan voor zichzelf beginnen. Sommige denken zelfs, dat ze een proton zijn en proberen dan allerlei andere atomen aan te trekken. Natuurlijk lukt dat niet echt. Vroeg of laat zoekt het atoom dan toch weer zo\'n gezellige kern om iets moois mee op te bouwen. Soms komt het voor, dat hele groepen moleculen er