Juist in tijden van crises wordt de mens uitgedaagd de weg tussen licht en duisternis te volgen. Econoom en sociaal pedagoog Cees Zwart blikt terug op het afgelopen jaar – en vooruit op het licht van de toekomst. ‘Bij een overdaad aan licht verblind je jezelf, maar in teveel duister raak je de weg kwijt.’   De herfstzon schijnt haar mooiste licht over de oevers van de IJssel. Zutphen, een van de oudste steden aan de rivier, kleurt op deze late najaarsdag goudgeel, roodbruin en dennengroen. De rust en stilte contrasteren met de hectiek die de wereld dit jaar doormaakte. ‘Crisis’ was een van de meest gebezigde woorden van 2009. Wat doet het met ons – als mens, als samenleving – dat we van de berg afglijden, het donkere dal in? En: is er alweer licht te zien in de duisternis waarin we ons bevinden? Het zijn vragen die aan het einde van het jaar roepen om antwoorden, maar vooral om reflectie. Hier in de Achterhoekse Hanzestad van weleer speurt Ode naar licht in tijden van duisternis. De ideale gesprekspartner: Cees Zwart (75), econoom en decennialang hoogleraar sociale pedagogiek aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en organisatieontwikkeling en menselijke