het gif zit in de staart

The Optimist 144 maart 20122012
145 april 2012 Ik heb me laten vertellen dat het in de psychologie een drempelgesprek wordt genoemd. Als mijn ouders visite hadden, vond dit gesprek in de gang plaats. Als de visite was opgestaan en aanstalten maakte om te vertrekken ontstond plotseling een ongedwongen en soms zelfs uitbundig gesprek, tijdens het aantrekken van de jas. Het vertrek van de gasten leidde tot die ontspanning. De eindigheid gaf lucht en blies het vuur aan als van een open haard. De vertrouwelijkheid nam toe. Een hartelijk afscheid ontstond, dat het bezoek in een gloed zette die naar voortzetting deed verlangen. Maar er was niets te duchten. Misschien was dat de reden wel. Het uitzwaaien was begonnen. Daarna werden de glazen opgeruimd en de afwas gedaan. Een mooie avond met een sigaret voor het slapen gaan. Ik hoorde het als kind vanuit mijn bed in stilte aan. Het was het geluid van geluk. Het komt ook in therapiegesprekken voor. Vlak voor het einde begint de patiënt over zijn moeder. De eindigheid maakt moedig, openhartig op zijn minst. Oh, ja, nog dit. De kern komt aan het eind, als de paukenslagen bij een symphonie. ‘In cauda venenum’, zeiden de Romeinen, het gif zit in

Het volledige artikel lezen?

Geen abonnee, maar wil je wel artikelen lezen? Geen probleem. Je kunt losse artikelen kopen via Uhmi. Uhmi is een nieuwe manier om snel en veilig te betalen voor artikelen en direct verder te lezen. Probeer het nu uit en krijg een euro gratis.

Lees met Uhmi voor €0,25 Word Abonnee Log in

Reacties

Geef een reactie