Moran Eizenbaum uit Israël is vijftien, als zij voor het eerst in contact komt met een echte Palestijn. De Palestijnse Mona Bushnaq uit een klein dorp op de Westoever is zeventien wanneer zij voor het eerst een Israëliër ziet die geen uniform draagt. De meisjes ontmoeten elkaar in de Verenigde Staten tijdens een kamp, georganiseerd door een organisatie die Seeds of Peace heet. Doel van het kamp is Israëlische en Palestijnse tieners bij elkaar brengen om elkaar beter te leren kennen. Voor een symposium van de Veerstichting waren de meisjes onlangs in Nederland. Tijn Touber | 43 februari 2002 issue Moran: ‘In de dagen voor het vertrek naar het kamp kreeg ik de laatste instructies van mijn vader: “Kind, het is heel belangrijk wat je daar gaat doen, voor ons allemaal en voor de hele streek. Maar... slaap niet naast een Palestijn en kom in hemelsnaam niet met een Arabisch vriendje thuis.” Ik had een duidelijk doel voor mijzelf: de Palestijnse kinderen uitleggen hoe het zit: dat wij vijfduizend jaar geleden de heilige stad van Jeruzalem hadden gebouwd en dat wij nu weer terug waren gekomen om in ons land te gaan wonen. Simpel.’ Mona: ‘Voor mij gold dat ook.