Lisette Weber-Ziere
In het dagelijks leven getrouwd met Sven en moeder van een dochter (Sophie, 7 jaar)....
‘De dood moet geen kwaad geacht worden, als hij het einde is van een goed leven.’
Aurelius Augustinus (354- 430)
Dit thema heeft heel veel verschillende namen gehad. In eerste instantie wilden we een editie maken die helemaal over de dood ging. We wilden laten zien dat er niets vreemds, engs of raars is aan doodgaan en dood zijn. Onze stelling was dat als we optimistisch kunnen leven, we ook optimistisch kunnen sterven. En we hadden gelijk. We vonden prachtige voorbeelden: nabij het Park Hoge Veluwe is een natuurbegraafplaats ingericht, we spraken een rouwcoach die nabestaanden helpt bij het doorleven en bezochten een dame die prachtige gedenktekens maakt van biologische materialen.
Maar – zo vreesden mijn mede-redactieleden – dood klinkt wel een beetje negatief. We werken hier bij The Optimist, dus willen we een positief blad maken. Een collega opperde dat er zonder leven ook geen dood bestaat. Een tijdlang heette het thema daarom Leven & Dood. We gingen op zoek naar levensverhalen en kregen tal van bijzondere inzendingen van onze lezers. De meeste van de inzendingen gingen over doorgaan, over hoe het overlijden voor de nabestaanden juist een hergeboorte inhield. Telkens weer ging het over het ‘proces’ van het leven. U stelde de terechte vraag of dood wel écht dood is. En als dat al zo is, is dat dan goed of slecht? U leek van mening dat het niet gaat om het leven als iets dat begint en met de dood eindigt. Het gaat om de reis, de periode tussen de geboorte en de dood. Het gaat om de weg ernaartoe. En zo kwamen we dan op de uiteindelijke naam: Levensweg. We nemen u in dit thema mee op reis door het leven. Van geboorte tot uitvaart. In elke fase is wel iets moois, inspirerends of optimistisch te vinden.
Wij zijn heel benieuwd wat u denkt over ons vraagstuk. Is de dood echt zo negatief? Is de dood van de pessimisten en het leven van de optimisten? Hoe kijkt u naar uw levensweg? Laat het ons weten via redactie@theoptimist.nl.
Reacties
Eén reactie op “Het gaat om de reis”
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
‘Mijn wezenlijke opdracht echter – en voor die taak heb ik uw hulp nodig – is de mensen vertellen dat er geen dood bestaat. Het is van het allergrootste belang dat de mensheid dit weet, want wij staan op de drempel van een heel moeilijke tijd, niet alleen voor Amerika maar voor de hele planeet Aarde. De schuld daarvan is onze eigen vernielzucht, de schuld daarvan zijn de atoomwapens, de schuld daarvan komt op rekening van onze hebzucht en ons materialisme en van ons gedrag in verband met milieuvervuiling; de schuldigen zijn wijzelf, omdat we zoveel gaven van de natuur vernietigd hebben, en onze schuld bestaat ook hierin dat we iedere echte vergeestelijking hebben verloren. Ik overdrijf wel een beetje, maar toch slechts heel weinig. Het enige middel dat een nieuwe omwenteling voor een nieuw tijdperk kan bewerkstelligen, is dat de aarde begint te beven opdat we wakker worden geschud. U moet dat weten maar u moet geen angst koesteren. Alleen wanneer je je geheel en al openstelt voor het hogere en niet bang bent, wordt een dieper inzicht en worden openbaringen aan je meegedeeld. Iedereen die dit leest kan hieraan deelachtig worden. Daarvoor hoefje je niet tot een goeroe te wenden of naar India te reizen; je hebt er niet eens een meditatiecursus voor nodig. Je hoeft niets anders te doen dan te leren in stilte met jezelf in aanraking te komen. En dat kost geen cent. Tracht in contact te komen met je eigen innerlijke zelf en leer elk gevoel van angst af te leggen. Een van de mogelijkheden om geen angst meer te voelen bestaat uit het weten dat er geen dood bestaat en dat alles wat ons in dit leven overkomt, een positieve reden heeft. Leg je hele negatieve instelling af en begin ermee het leven te bekijken als een uitdaging, als een ‘testcase’ om je innerlijke talenten en je kracht op de proef te stellen. Toeval bestaat niet. God is geen bestraffende, een oordeel vellende rechter. Nadat je je fysieke lichaam geheel en al hebt verlaten, kom je terecht in het gebied dat hel of hemel wordt genoemd, maar dat met het Laatste Oordeel niets te maken heeft. Wat wij horen van onze vrienden die zijn overgegaan en van hen die weer zijn teruggekeerd, is de verzekering dat na zijn overgang ieder mens vervuld wordt met een gevoel van vrede, van evenwichtigheid en van volledig zijn, en dat hij of zij een geliefde persoon ontmoette die hem bij die overgang terzijde stond; bovendien dat ieder van ons dan moet kijken naar iets dat veel wegheeft van een televisiescherm, waarin elk van onze aardse handelingen, woorden en gedachten wordt weerspiegeld. Zo krijgen we de gelegenheid zelf over onze daden te oordelen in plaats van door een strenge God voor de vierschaar gedaagd te worden. Door je levenswandel op aarde ben je al bezig voor het hiernamaals je hel of je hemel te scheppen.
Elisabeth Kübler-Ross (1926-2004) in ‘Over de dood en het leven daarna’.