Op de markt \'stemt\' de consument dagelijks met zijn portemonnaie. Het is een \'democratisch\' signaal, dat geen kruidenier of koopman zal negeren. Maar in de relatie tussen burger en staat, ofwel tussen belastingbetaler en -heffer werkt dit systeem absoluut niet. Belastingen hebben een dwangmatig karakter, de invloed van de burger - de betaler, maar ook de klant - is gering. Het belastingstelsel zou ondersteunend moeten zijn in een democratie, in plaats van ondermijnend. Jurriaan Kamp | 19 maart/april 1998 issue Belastingen zijn het bloed van de democratie. Meer nog dan verkiezingen - die maar eens in de zoveel jaar plaatshebben - vormen zij de dagelijkse band tussen burger en staat. Het is helaas een eenzijdige relatie, waarbij de belastingbetaler op afroep geld moet afdragen zonder enige invloed te hebben op de besteding van zijn bijdrage. Dat frustreert en daarom vindt niemand belasting betalen \'leuk\'. Het zit historisch fout met ons belastingsysteem. De geschiedenis van belastingen gaat terug tot autoritaire regimes - koningen en andere ongekozen machthebbers - die geld nodig hadden voor oorlogen en andere machtspelletjes. De heerser liet het geld met het zwaard bij zijn onderdanen ophalen. Belastingen werden dus begrijpelijk geháát. En werkten revoluties in de hand met