Op zoek naar licht in donkere tijden. Tom Corwin | 120 oktober 2009 Op een avond, toen ik met een groepje vrienden ergens zou gaan eten, zag ik een man met enige moeite naar ons tafeltje toe komen. Hij liep een beetje krom en sleepte met één been. Zijn polsen hadden een onnatuurlijke stand en zijn vingers leken in de vreemdste richtingen te wijzen. Toen hij naast me ging zitten, merkte ik dat hij zijn evenwicht niet goed kon bewaren. Kevin was op bezoek bij een van de leden uit onze vriendengroep. Toen ik me aan hem voorstelde, werd duidelijk dat zijn handicap zich niet beperkte tot zijn armen en benen. Hij sprak langzaam en ongearticuleerd. Hij vertelde waar hij woonde, in Nova Scotia in het zuidoosten van Canada, en dat hij een invaliditeitsuitkering had. ‘Vroeger deed ik aan wedstrijdsurfen, maar ik heb zeven jaar geleden een auto-ongeluk gehad.’ ‘Wat erg’, zei ik. ‘Wat is er gebeurd?’ Hoe langzaam het ook ging en hoeveel moeite het ook kostte, Kevins antwoord was resoluut en helder. ‘In januari 1999 zat ik in de auto op weg naar huis, toen ik over een bevroren plas reed en van de weg raakte. Ik schoot