Het is waar: wijsheid komt met de jaren. Niet dat ik pretendeer de wijsheid in pacht te hebben, maar soms vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Krijg je het inzicht dat voorheen verborgen bleef. Mijn inzicht heeft te maken met de boosheid van mensen, met dank aan één mens in het bijzonder: Matthijs van Nieuwkerk. Inzicht 1: boze mensen denken in hun woede dat ze alles mogen en kunnen. Dat collega’s er bang en overspannen door raakten is natuurlijk diep triest. Zonder de amateurpsycholoog te willen spelen, vraag ik me af wat er achter Matthijs’ boosheid zat. En dan kom ik tot inzicht 2: dat dit angst en onzekerheid moeten zijn geweest. Angst om geen perfectie te bereiken, onzekerheid over de waardering door het publiek. Dat er bijna niemand opstond om hem aan te spreken op zijn doorgedraaide gedrag is één ding, maar dat niemand hem hielp met die angst en onzekerheid is minstens net zo opmerkelijk. Inzicht 3: het valt niet mee om boze mensen een handje te helpen, omdat ze vaak ontkennen dat ze hulp nodig hebben. Pas als ze het deksel op de neus krijgen, kijken ze hulpeloos om zich heen. ‘Help, ik bedoelde het niet zo