\'Geef me uw hand, dan help ik u slapen\' Tijn Touber | 94 maart 2007 issue Een vriendin, strak van de spanning, hád al zo veel sores aan haar hoofd en nu moest ze ook nog eens de oceaan overvliegen voor zaken in Amerika. Ze snakte naar een paar uurtjes slaap, maar daar zat ze dan: geen raamplaats, geen gangplaats, maar een stoel tussen twee grote mannen in. Kon het slechter? Na de maaltijd probeerde ze te slapen. Een uur lang bewoog ze rusteloos van links naar rechts, strekte de benen, trok ze weer in en gebruikte dan weer het opklaptafeltje, dan weer haar eigen arm als hoofdkussen. Tevergeefs. Nog geen minuut kwam ze tot rust. Toen zei de oudere man aan haar linkerzijde: ‘Madame, ik zie dat u gespannen bent. Geef me uw hand, dan help ik u slapen.’ Ze keek hem aan. Wat moet die man van me? De vriendelijke Fransman voelde haar argwaan en glimlachte geruststellend: ‘Geef me uw hand in a friendly way.’ Te moe om weerstand te bieden, besloot ze hem te vertrouwen en legde ze haar hand in de zijne. Binnen enkele minuten was ze in diepe slaap. Uren later opende ze haar ogen