Zeven jaar lang had hij in de gevangenis gevisualiseerd hoe hij weer op de golfbaan zou staan. En toen het zover was, ging dat beter dan ooit. Editors | 48 juli/augustus 2002 issue Majoor James Nesmeth was een middelmatige golfer met handicap 22 (hij had gemiddeld 22 slagen meer nodig dan de ideale score van de baan red.) Maar Nesmeth speelde graag en droomde ervan een betere speler te worden. Die droom werd ruw verstoord toen hij krijgsgevangene werd gemaakt in Noord Vietnam. Nesmeth bracht zeven jaar door in een kooi die nog geen anderhalve meter hoog was. Gedurende die jaren van gevangenschap, zag hij niemand, sprak met niemand en kreeg nauwelijks gelegenheid voor fysieke activiteit. In de eerste maanden deed hij vrijwel niets anders dan hopen en bidden, dat hij zou worden vrijgelaten. Toen realiseerde hij zich dat hij een manier moest vinden om zijn geest bezig te houden, anders zou hij zijn verstand verliezen en waarschijnlijk zijn leven. Hij leerde visualiseren. In zijn geestesoog betrad hij zijn favoriete golfbaan en begon te golfen. Iedere dag speelde hij de volledige achttien holes bij zijn favoriete club. Hij ervoer alles, tot in de kleinste details. Hij zag zichzelf gekleed in