Stel je voor: je woont in een rustig dorp dat door de lokale overheid voortdurend gesloopt wordt. Elke vorm van protest, hoe vreedzaam ook, wordt bestraft met geweld. Juist wanneer je toevallig buiten loopt word je geraakt door een verdwaalde kogel, waardoor een deel van je leven in elkaar valt. Je kunt niet meer naar school en houdt er blijvende schade aan over. Wie zou dan nog positief in het leven kunnen staan? Joy wel. Ze kan alleen niet meer dansen. Dat is het enige negatieve wat Joy heeft te zeggen over haar situatie. Joy woont in Port Harcourt, Nigeria. De gouverneur van Port Harcourt wil ontwikkeling brengen in het gebied, en sloopt daarom nederzettingen om nieuwbouw te verwezenlijken. Op 12 oktober 2009 is Joy door ‘veiligheidstroepen’ in haar been geschoten tijdens zo’n slooppartij. Hierdoor kon zij niet meer naar school, niet meer lopen en werd zij erg ziek. Is ze boos op de schutter? “Nee.” Is het antwoord. De soldaat deed slechts wat hem werd opgedragen, en Joy bedankt hem zelfs voor het leveren van zulk goed werk. De kogel bewaart ze in een luciferdoosje, als aandenken. De gouverneur is de enige persoon die zij aansprakelijk stelt. Hij wil