Optimisme werkt. Vele wetenschappelijke studies tonen dat aan. Maar ik vertel u daar liever drie verhaaltjes over. Enkele jaren geleden was ik op bezoek in La Paz, de hoofdstad van Bolivia, voor een reportage over microkrediet. Ik was op reis met een van onze dochters en op een avond na het eten liepen we in een klein straatje in het hart van de stad op weg naar ons hotel. Opeens hoorden we iemand fluiten. Het was een vrolijke melodie. Het geluid kwam dichterbij en we waren benieuwd wie deze gelukkige boodschapper zou zijn. Toen kwam een kleine jongen de hoek om. Hij was niet ouder dan zeven. Toen hij ons zag, hield hij op met fluiten en toonde ons een stralende glimlach. Zijn witte tanden schitterden in de schemerige straat. ‘Schoenen poetsen?’, vroeg hij. Dat was ongeveer het laatste wat we nodig hadden, zo laat in de avond. Maar iets in zijn stralende verschijning maakte het onmogelijk om ‘nee’ te zeggen. Hij ging onze schoenen poetsen. Maar nog belangrijker: hij leerde ons een les. Hij inspireerde ons met zijn geluk en optimisme. Deze jongen wist dat er altijd weer nieuwe schoenen zouden zijn om te poetsen. Hij zag de mogelijkheden.