Een inspirerende oproep van de Australische filosoof Peter Singer om (nog) meer te geven om de armoede te bestrijden. 119 september 2009 issue Dertig jaar geleden kreeg Chris Ellinger te horen dat hij 250 duizend dollar van zijn grootmoeder had geërfd. Wat moest hij doen met al dat geld? Chris woonde toentertijd met een groep mensen samen die zich inzette voor sociale gerechtigheid in Philadelphia, een historische stad in het oosten van Amerika, en was zich er sterk van bewust dat hij meer geld had dan anderen. Waarom zou hij zo rijk moeten zijn, vroeg hij zich af, terwijl er zo veel mensen arm zijn? Hij begon algauw een derde tot de helft van de opbrengst van zijn nieuwe investeringen weg te geven. Hij overwoog om nog veel meer weg te geven, maar was ook bang om ‘te veel’ weg te geven, hoewel hij niet goed wist hoeveel ‘te veel’ was. Meer dan redelijk? Meer dan verstandig? Meer dan de meeste mensen weggaven? Hij vroeg andere familieleden wat zij weggaven, maar niemand leek erover te willen praten. Acht jaar later was Chris op een congres voor filantropen, toen een vrouw het woord nam en vroeg of iemand in de zaal