Boekbespreking. Tijn Touber | 24 januari/februari 1999 issue Waar het tegenwoordig modern is om te zeggen dat gevoelens ons lichamelijk welbevinden beïnvloeden, voegt Candace Pert hier nog een dimensie aan toe: \'Geluk is wat we voelen als onze biochemicaliën van emotie - de neuropeptiden en hun receptoren - open zijn en vrijelijk stromen.\' Pert is binnen de wetenschappelijke wereld een buitenbeentje. Niet dat er iets op haar wetenschappelijk werk is aan te merken, integendeel. Pert heeft baanbrekend werk verricht en wordt in die kringen zelfs de \'godin van de neurologische wetenschap\' genoemd. Zij was in 1972 de eerste die in de hersenen de receptor voor opiaten vond. Maar waar Pert vooral goed in is, is verrassende conclusies trekken uit reeds bekende feiten. In haar boek Molecules of Emotion toont zij aan, dat onze innerlijke chemicaliën niet zo exact reageren als mainstream wetenschappers ons graag doen geloven. Vanuit de gedachte dat lichaam en geest één zijn, laat zij zien, dat het onze emoties met hun bijbehorende biologische componenten zijn, die de cruciale link tussen lichaam en geest bewerkstelligen. Deze conclusie werd haar in wetenschappelijke kringen niet in dank afgenomen. Pert werd vogelvrij verklaard en zocht haar oplossingen steeds meer in de