De instorting van het mondiale financiële stelsel zou de katalysator kunnen zijn voor een duurzamer alternatief. Janet Paskin | 112 december 2008 issue David Griswold startte zijn onderneming met grote idealen en een kleine beurs. Hij wilde koffieboeren leren duurzaam te verbouwen en hen koppelen aan kopers die een eerlijke prijs boden. Daarvoor sloot hij een zakelijke lening af van 300.000 dollar. Tien jaar later verkocht Sustainable Harvest Coffee Importers voor vijftien miljoen dollar aan biologische fairtrade-javakoffie en het aantal orders liep snel op. De winst investeerde Griswold in het opleiden van boeren. Zijn op transparantie gebaseerde bedrijfsmodel leek te werken. Maar in 2006 trok de bank de stekker eruit. De bezwaren waren vanuit de bank gezien niet onredelijk: de marges waren minimaal en het investeren in de opleiding van de koffietelers resulteerde in een weinig florissante balans. Griswold kreeg te horen dat hij zijn winstmarge moest verhogen of anders op zoek kon gaan naar een andere geldbron. ‘Ik stond met mijn rug stijf tegen de muur’, vertelt Griswold. ‘Ik had geen idee hoe moeilijk de situatie lag. Voor dit prachtige bedrijfsmodel moeten altijd wel investeerders te vinden zijn, dacht ik. Maar zo werkt dat kennelijk niet.’ Nu de financiële