Agrarisch-ecologisch adviseur Wilbrord Braakman stelt dat een teveel aan stikstof niet bestaat, maar dat het cruciaal is waarmee stikstof is verbonden en waar het aanwezig is. DOOR: WILBRORD BRAAKMAN De ademhaling van mens en dier, plant en micro-organisme is zo mooi en intelligent afgesteld, dat ik me hierover – na jaren gewerkt te hebben als biologisch tuinder – nog steeds kan verwonderen. Bij elke inademing nemen we bijna 80 procent stikstof (N2, Nitrogenium) in en ruim 20 procent zuurstof (O2, Oxigen). Waar te veel stikstof aanwezig is, remt en verstikt het leven; er is dan minder zuurstof aanwezig. Ton den Boon, hoofdredacteur van de Dikke Van Dale, schrijft hierover in Trouw: ‘Nitrogenium verstikt al het leven en daarom heet het stikstof.’ In water kan je ook stikken, verdrinken. Inademen is ook een drinken, een innemen van stikstof en zuurstof, waarbij je water in dampvorm, zuurstof en een kleine fractie aan wel schadelijke stof binnenkrijgt. ‘Stikstof regelt mede de groei van alles wat leeft.’ Zuurstofgebruik Zuurstof wordt gebruikt voor verwarming van ons lichaam tot 37 graden Celsius, en voor het beschikbaar maken van energie. Van stikstof wordt bij elke ademhaling maar een kleine fractie gebruikt door ons lichaam, voor de spijsvertering.