Mediation helpt mensen hun lot in eigen hand te nemen. Rob Soetenhorst | 21 juli/augustus 1998 issue WE HEBBEN ER NOG GEEN Nederlands woord voor: mediation, bemiddeling tussen twee partijen die in een conflict zijn verwikkeld. De wortels zijn te vinden in de praktijk van het rechtspreken onder indianen in Amerika en stammen in Afrika. In de Verenigde Staten heeft het fenomeen vaste voet verworven. Volgens New Age Journal (januari/februari 1998) zijn er vijfhonderd centra in de Verenigde Staten waar community mediation plaatsheeft. Alleen al in New York behandelen 62 centra jaarlijks 45.000 zaken. Het verschijnsel waait nu over naar West Europa. Die Zeit (26 februari 1998) wijdde er een fors, maar vooral skeptisch artikel aan. In de trant van: het is ons vreemd, het trekt juristen aan die niet in de advocatuur terecht kunnen en het zal wel veel geld kosten. \'Onzin\', zegt mr Ruud van Leeuwen, die al tientallen jaren vanuit advocatuur en rechtbank deelneemt aan het Nederlandse rechtsbedrijf. \'Wat juristen doen, is dat ze jouw probleem definiëren. Vervolgens lossen ze dat zelf gedefinieerde probleem langs juridische weg op, maar daarmee is jouw probleem niet verdwenen. Dat is de desillusie van het rechtspreken.\' VOOR DE MEDIATOR MOET GELDEN,